Terapia pedagogiczna         

Terapia pedagogiczna, zwana dawniej reedukacją lub zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi, to specjalistyczne działania mające na celu niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania. Zaburzenia te koryguje się poprzez odpowiednie oddziaływania specjalistyczne o charakterze psychologiczno - pedagogicznym, profilaktycznym i medycznym. Jest to szczególnie ważne na początku kariery szkolnej dziecka. Brak osiągnięć w nauce, częste niepowodzenia zazwyczaj wiążą się z trudnościami w czytaniu, pisaniu, liczeniu i innych czynnościach szkolnych i odnoszą się do dzieci o:

- inteligencji przeciętnej i niższej niż przeciętna,

- z zakłóceniami funkcji wzrokowych i słuchowych,

- z zakłóceniami i opóźnieniami rozwoju ruchowego razem z zakłóceniami procesu lateralizacji,

- o zaburzonym rozwoju procesów emocjonalno - motywacyjnych,

 - z zaburzeniami mowy,

- z zaburzeniami zdolności matematycznych,

- z zaburzeniami dynamiki procesów nerwowych.

Skuteczna pomoc dla dzieci i młodzieży

- stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka (umysłowego, psychicznego i społecznego), posiadającego różnego rodzaju deficyty i dysharmonie rozwojowe, na miarę jego możliwości,
- korygowanie zaburzonych funkcji,
- ułatwianie dzieciom opanowywania wiadomości i umiejętności wymaganych na danym poziomie,
- zapobieganie powstawaniu zaburzeń emocjonalnych wynikających z napotykania trudności edukacyjnych,
- rozbudzanie zainteresowań,
- wzmacnianie wiary we własne możliwości,
- wyrabianie właściwej motywacji do nauki.

Celem terapii pedagogicznej jest:

 - Stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych

- Wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach uczniów

- Eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji

 

Planując zajęcia korzystamy zazwyczaj z ćwiczeń usprawniających:

 

- percepcję słuchową,

- spostrzeganie wzrokowe,

- sprawność ruchową (w obrębie motoryki małej i dużej),

- orientację przestrzenną,

- koordynację wzrokowo-ruchową,

- grafomotorykę np. na materiale plastyczno-konstrukcyjnym,

- pamięć słuchową i wzrokową,

- koncentrację uwagi.

 

Praca terapeutyczna jest zazwyczaj procesem długotrwałym, wymagającym dokładnej, wnikliwej analizy możliwości i potrzeb dziecka, a czasem przynoszącym – mimo ciężkiej pracy – efekty krótkotrwałe i nie spełniające oczekiwań. Obejmuje ona dwa obszary oddziaływania na dziecko: obszar wpływu pośredniego poprzez poradnictwo, zalecenia, instruktaż dla rodziców oraz obszar bezpośredniego oddziaływania przez osobisty kontakt pedagoga-terapeuty na zajęciach. Dzięki zaangażowaniu dziecka, rodziców i pedagoga-terapeuty oraz systematycznej pracy ich wszystkich efektywność oddziaływań znacznie się zwiększa. Wtedy dopiero możemy myśleć o odniesieniu sukcesu.